Dag 111

Ontbijt 

• 1 potje magere verse kaas
• cruesli met gedroogd fruit

VOILA! Geen boterhammen deze ochtend, veel sjieker. Cruesli met gedroogd fruit & verse kaas. Soms eet ik dus effectief iets anders. Ik moest vandaag ook gaan werken, dus iets anders dan boterhammen was meer dan welkom. 

Ik ben wel op nuchtere maag naar het werk gefietst. Ik kreeg geen hap door mijn keel 's ochtends. Dus heb ik op het werk (voor de winkel open ging), nog even ontbeten. 

Tussendoor heb ik een appel & een banaan gegeten. Ik blog te weinig wat mijn tussendoortjes zijn. Ik eet er echt wel! Ik vergeet het echter vaak, omdat het 'minder belangrijk' klinkt dan een maaltijd. Maar ik eet het liefst fruit waar ik die dag zin in heb (nu weer even appels en appelsienen), maar ik eet ook gewoon droge crackers als tussendoortje. Of een stukje chocolade. Van alles. Ik ga nog proberen meer te bloggen over mijn tussendoortjes!

Middageten

• salade met tomaat, komkommer, fetakaas & rode uit
• twee boterhammen met gerookte zalm

Ik heb deze middag slimme voorzorgen genomen. Ik dacht eerst een salade met gerookte zalm te maken, maar ik wist al op voorhand dat dat niet voldoende zou zijn om genoeg mee te hebben. Wanneer ik werk, heb ik meestal wat meer honger dan anders. 

 

Daarom heb ik de zalm tussen twee boterhammen gelegd, in plaats van op de salade. Dit vult een pak meer, ook al zijn het twee (stomme) boterhammen. Het helpt, al is het maar omdat ik meer heb om op te kauwen. 

 

Het letten op mijn eten is echt een hele psychologische strijd geweest, geloof mij. Het is echt soms je hersenen iets wijsmaken, of jezelf sussen voor hongertjes die niet echt zijn. In de Libelle of de Flair (ik lees te veel van die boekjes) stond een getuigenis van een vrouw die in therapie was  gegaan om af te vallen, gewoon omdat het ook een mentale strijd is. Het is vaak een verslaving.

Toen ik zelf nog psychologie studeerde, vertelde een professor dat een verslaving altijd vervangen wordt door een andere. Je heb altijd wel iets. En ik denk dat er ook een kern van waarheid in zit. Ik heb echt problemen gehad met eten, en ik denk niet dat sporten een nieuwe uitlaatklep is geworden om als 'nieuwe verslaving' te zien. Maar ik denk dat het anders denken over eten een hele verslaving is geworden, het willen weten wat wat is. Het nadenken erover, het uitpluizen wat x en y is. En erover praten. Ik praat echt veel over eten en mijn manier van diëten. Ik ben geen health guru en ik eet zelf ook nog dingen die een diëtiste zou afkeuren. En ik heb nu al weken geen resultaat gehad op de weegschaal, ik heb het wel in mijn gedachten. Het is rustiger. Het is echt lang geleden dat ik nog echt de drang naar eten heb gehad. Ik kan me inhouden. Ik heb geen cravings meer. En dat is een hele goede zaak.

Avondeten
Na een drukke werkdag, ben ik gaan autorijden met papa. Dat is relevant voor wat mijn avondeten werd. Want ik was om twintig voor zeven thuis (en ik had honger!), maar ik kon nog niet eten want er was niets in huis.

Ik ben met papa gaan autorijden, en dan mocht ik zelf oefenen (ik heb nog geen rijbewijs) door rond te rijden. Ik ben uiteindelijk naar de frituur doorgereden, om daar eten uit te halen.
En daar heb ik ook iets goed gedaan! Ik heb gekozen voor een pitaschotel zonder frietjes (je kan ook met frietjes kiezen). Ik wist niet dat ik zoveel salade zou meekrijgen (een fijne mix eigenlijk van alle typische sla-groentjes!) samen met pitavlees. Geen broodje, geen frietjes. Gewoon vlees & groenten, zoals ik eigenlijk mijn maaltijden zou willen hebben. Vlees & groenten of groenten & koolhydraten.

De motivatie van vandaag is opnieuw een liedje! Waarom? Omdat muziek het ideale middel is om vol te houden in de fitness. Een goeie beat, een leuke mentaliteit erachter. Zoals bijvoorbeeld I Really Don't Care van Demi Lovato! Want fuck yeah, I really don't care. Ik doe wat ik zelf acht goed te zijn, en ja, commentaar krijg je toch altijd. Dus waarom niet? Demi heeft gelijk.