Dag 97

Ontbijt 

Ik heb me deze ochtend vreselijk hard moeten haasten en ben dus niet aan een ontbijt toegekomen. Omdat ik moest kiezen tussen mijn trein naar Antwerpen halen of een goed ontbijt, heb ik gekozen voor de milde middenweg van een dikke, sappige nectarine in mijn tas te werpen. Dit heeft me zowel letterlijk als figuurlijk zoet gehouden tot de middag.

Middageten 

Eens aangekomen in Antwerpen stonden topchefs van over de hele wereld me op te wachten om me te laten proeven van hun culinaire kunsten met hele buffetten groenten en fruit. Of nee, wacht, ik kwam toe in Antwerpen en er was nog altijd geen saladebar. Dat is de realiteit. Broodjeszaken, kebab, muffins, frieten,... ALLES. Salades; nope. 

Ik heb me in de Panos dan maar een meergranenbroodje met bereide américain uitgehaald. Dit leek me naast hesp of vegetarisch (enkel groentjes) een goede oplossing als beleg op een broodje. 

Wandelen! 

Ik was niet om te shoppen in Antwerpen, ik doe écht nog wel andere dingen. Ik steun bijvoorbeeld met hart en ziel de holebi en T gemeenschap, en ik kon niet anders dan mee lopen in de Gay Pride van Antwerpen, om op die manier mijn steentje bij te dragen aan meer verdraagzaamheid ten aanzien van de gay community in België (en ook over de wereld). Dit is echter inhoud waarover ik ook een hele blog zou kunnen schrijven, dus ik ga me beperken tot: Respecteer anderen als een gelijkwaardig persoon. Anders moet je mijn blog niet meer volgen.  #StatementMade

  

De pride is echter een wandeling doorheen heel Antwerpen en daarna hebben we zitten dwalen door de straten en erna nog door Hasselt, ik heb heel wat afgewandeld vandaag, en maar goed ook. Want 's avonds had ik hetzelfde probleem als 's middags: eten, gezond?

Avondeten
Ik heb deze avond sinds heel erg lang nog eens gegeten in de Quick. En ja, tuurlijk was dat lekker. Ik ga niet de persoon zijn die zegt 'oh nee, ik werd er onwel van en ik dacht bij mezelf dat ik ging sterven omdat ik vet at'. Nee, mijn maag reageert er niet altijd goed meer op, maar dat maakt niet dat het niet lekker was. Junkfood smaakt nog altijd goed, ook al ben ik er niet meer zo gek van als vroeger. En dat is wat ik wou behalen: Ik wou van die eetverslaving af. En hopla, tot zover ziet het er naar uit dat het de goede kant uit gaat!

Alsnog, mijn excuses dat ik hier een foto van opzet. Ik hoop dat ik niemand zin doe krijgen in deze honderden calorieën (een mooiere verwoorden, denk ik zelf).