Dag 71

Dag 71 was zo een belofte van 'het gaat beter gaan nu, ik ga beter mijn best doen, ik ga er niet minder dan 100% voor gaan'. Maar deze dag zat vol verleidingen...

Ontbijt 

• 45 gram crunchy muesli met gedroogd fruit
• yoghurt
• banaan

Ik heb niet zoveel tijd gehad de afgelopen dagen om te bloggen, waarvoor ik me excuseer. Het voordeel van later bloggen, is wel dat ik beter overzicht heb. En om eerlijk te zijn, dit was verre van een goed ontbijt (terwijl op het moment zelf dit wel nog goed leek).

 

Er zat gedroogd fruit in de muesli, waaronder ook banaan. En ik heb dan een verse banaan nog eens gebruikt. In principe was dat helemaal niet nodig geweest. Daar komt dan nog eens bij dat gedroogd fruit meer suikers heeft dan vers fruit. Iets om te onthouden dus! 

 

Dat is iets, ja, ik mag wel al 70 dagen bezig zijn, maar soms is die logica er nog niet, die natuurlijke gezonde knop die ik zou willen ontwikkelen. 

Middageten 

Ik kook vaak anders dan mijn ouders, maar eet de dag nadien soms wel een bordje van hun overschotten. Zo was er spaghetti over, en ik eet dat echt ongelofelijk graag. Maar ik weet ook dat ik mij kan overeten in spaghetti, tot ik wat misselijk ben om het zo te zeggen. Ik vind het gewoon zo lekker dat ik mijn eigen grenzen soms vergeet. 

 

Daarom wacht ik soms tot de dag erna voor de overschot, omdat die portie nooit zo groot zal zijn, als wanneer de pannen nog vol zitten. Dat is wel een goede methode van mezelf, en iets wat zeker helpt. Op die manier moet ik mijzelf niets ontzeggen. Het is alleen een handige tip voor portiegrootte. 

Tussendoortje 

Ik was in de stad, omdat ik later zou gaan fitnessen. Maar ik ging nog wat rondkijken, windowshopping, en ik zou nog zeker tot half 8 moeten wachten voor het avondeten (ik ga uiteten straks!). 

Ik wou dus een tussendoortje en ik heb al daaaaaagen lang zin in een bickyburger. Ik ben eigenlijk al heel lang niet meer naar de frituur geweest, en ik had zoveel zin in een frituursnack, vooral een bickyburger dan. En in Hasselt zijn er heel wat frietkoten die bicky's aanbieden. Geen eenvoudige taak dus om mezelf sterk te houden en te denken 'een bicky is géén tussendoortje!'. 

Daarom ben ik naar een zaak gegaan dat vers yoghurtijs heeft. Het is gemaakt met magere melk en magere yoghurt, dus qua vetten valt het heel goed mee. Omdat het yoghurtijs met natuursmaak op was, heb ik de variant met bosbessen genomen. In deze zat bosbessencoulis, dus vermoedelijk wel (een beetje?) suiker. 

Je kan er ook toppings op kiezen. Ik heb gekozen voor braambessen en oreo's. Dat leek mij een gulden middenweg in het bevredigen van mijn goestingskes en toch semi-gezond te blijven. 

Fitness! 

Als ik dan al te veel oreo en ijs had gehad, dan zou ik het er nu uitzweten! Ik ben gezellig gaan fitnessen, en zweten en puffen, maar alsnog voorzichtig aandoen omwille van mijn knie. Maar ik laat me niet tegenhouden :)! 

Avondeten

Ik ben deze avond gaan uiteten voor een vriendin haar verjaardag, en ik zou géén salade eten. Als je gaat uiteten en je neemt een salade, dan is daar vaak dressing/kaas/olie/... over, waardoor dat het uiteindelijk toch niet zo kerngezond is als gedacht. En ik dacht even 'fuck it, ik ben 10 weken bezig, ik ga shteken (= overdadig eten)'.

Ik heb gekozen voor de spareribs met steppegras (heel dunne frietjes. En het was heerlijk! Omdat er een fout met de bestelling was, ligt er op het bord maar 1 ribstuk, maar ik had meer gekregen in totaal (overdreven veel, en ik heb het niet kunnen opeten zoveel). 

Het smaakte, en de zoute smaak van de marinade op de ribben was echt wat ik dacht nodig te hebben om even gelukkig te zijn (maar van eten word je niet gelukkig), en ik dacht: ik kan blijven eten! Vroeger zou ik echt veel hebben kunnen eten. Mijn maag was een bodemloze put waarin ik alles kon steken zonder problemen, op een opgeblazen gevoel na. 

Vandaag de dag is dat anders. Ik heb mijn bord niet leeggegeten, iets wat niet van mijn gewoonten is. Ik heb niet alles opgekregen (wat voor mij ook een nieuwe ervaring is), en ik heb met opzet iets laten liggen omdat ik me al opgeblazen begon te voelen. 

Ik heb me die avond niet alleen opgeblazen gevoeld, ik heb me echt ambetant gevoeld. Ik voelde me niet schuldig om het eten, zoals ik normaal gezien zou doen. Ik voelde me gewoon ongezond, ik voelde me ziek, mijn buik deed pijn, ik vond mijn draai niet toen ik wou slapen, ik had dorst door het vele zout,... En ik vraag me gewoon af hoe ik dit mijn lichaam ooit jaren lang heb kunnen aandoen... Dit zijn goede momenten om voor mezelf uit te maken of ik al vooruitgang heb gemaakt. Ja dat heb ik, heel heel heel erg veel vooruitgang!