Ik moet eerlijk zijn, een topweek was het niet. Zeker niet na het weekend met uitspattingskes hier en daar.
Al bij al blijf ik afvallen, en blijft de weegschaal me complimentjes geven. Of ja, zeggen 'Goed zo, weer 400 gram er af!'. Ik sta momenteel op -7,6 kilo en ik blijf fier. Ik zit bijlange niet meer op mijn voorgesteld schema van een kilo per week. Maar ik voel wel dat ik hoe langer, hoe beter de controle er in kan houden. Ik begin de nodige regelmaat te hebben.
Het moeilijke is om het einddoel voor ogen te blijven houden. Ik zie kleine veranderingen in mijn lichaam, ik voel ze ook. Maar ik zie mezelf elke dag in de spiegel, en de dingen die mijn vrienden en familie opvallen als ze me al even niet meer hebben gezien, dat zie ikzelf heel erg moeilijk. Ik heb wel foto's. Maar zeg zelf: Niemand kan zichzelf in veranderingen herkennen, omdat we nooit het mooie van onszelf zien.
Maar ik probeer wel een gevoel vast te houden. Ik probeer me al in te beelden hoe het is om rond mijn streefdoel te zitten, en me in te beelden met hoeveel trots ik erover kan vertellen. Hoe ik anderen kan helpen en inspireren om hetzelfde te doorstaan, omdat het het allemaal waard is.
En hoe ik een aangenaam, meelezend publiek heb op mijn blog. Ze zijn stil, maar net op de juiste momenten komen er die aanmoedigingen. En ik zeg je: Zonder deze blog, had ik het al lang opgegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten