vrijdag 9 mei 2014

Dag 5

Ik ben kapot. Doodmoe. Ik ben te laat gaan slapen, ik ben te vroeg opgestaan. Dat terwijl slaap echt iets noodzakelijk is om een dieet goed vol te houden. Een goed ritme op zich, helpt al veel. Maar voldoende slaap is cruciaal. Ik merk dat wanneer ik amper geslapen heb, ik ten eerste mijn ontbijt al uren uitstel, en vervolgens veel meer wil eten om energie te krijgen. Ik startte dus met een powerontbijt!

Ontbijt
  • 2 eieren
  • tomaat & ui
  • lichtgeroosterd brood (+/- 40 gram)
  • filet de saxe
Op de foto ziet het eruit alsof dit het resultaat is van een gigantische kater, maar toch meld ik voor de zekerheid: Dit was mijn ontbijt. Onder het ei had ik bruschettakruiden gedaan, voor een meer zuiderse smaak. Omdat mijn verstand gelukkig al aan stond, heb ik ook een uitje en een tomaat erbij gebakken. Het ziet er uit als een bergje overgeefsel, dat realiseerde ik me helaas toen ik de foto nam, maar het is wel het ontbijt om de dag nog door te komen na enkele uurtjes slaap. (Nog meer van mijn foto's zien er vandaag trouwens uit als hoopjes kots precies...)
Middageten 
  • 150 gram pasta
  • 30 gram gerookte zalm
  • 40 gram smeerkaas
Hoewel ik nog niet lang wakker was, heb ik wel tussen dit en de ochtend al meer hongerkes gehad dan de andere dagen van afgelopen week. Ik wou continu iets snoepen, ik denk meer om bezig te zijn en wakker te blijven, dan uit effectieve honger. Met de overige pasta van gisteren (mijn ouders hadden pasta gegeten), heb ik een eenvoudig gerechtje gemaakt, dat goed een verzadigend gevoel gaf. Pasta is sowieso al iets waar je enkele uurtjes mee verder kan, maar ook zalm is geen slecht visje, al zegt men dat hij te vet is. Ik vind dat we zalm een kans moeten geven, en stoppen met de zalm vet te noemen. Daar wordt ie alleen maar ongelukkig van. 


Natuurlijk lach ik er ook maar mee. Ik vind dat het leven veel mooier is, als je het niet altijd te serieus opvat. Dat wil ik ook meegeven in mijn blog. Hoe serieus ik mijn dieet ook neem, er mag soms eens over de schreef gegaan worden of gelachen worden met trieste zalmen. 

Over hongertjes gesproken. Ik ben op internet een heel mooie prent tegen gekomen die het eigenlijk samenvat.  

Maar, door een gebrek aan appels, at ik een banaan. Zoals jullie misschien al gemerkt hebben, probeer ik wel nog steeds koeken en dergelijke te vermijden. Ik heb koeken gekocht die binnen mijn dieet passen, maar als er andere alternatieven zijn, hou ik de koekendoos dicht. Op die manier hou ik mijn discipline op peil.

Eat, SLEEP, rave, repeat

Om toch maar een poging te doen mijn schade van slapeloosheid in te halen, ben ik in bed gaan liggen. Aanvankelijk enkel om even mijn ogen te sluiten en te rusten, maar ik ben in slaap gevallen en werd pas wakker toen mijn zus aan mijn deur klopte. 'Tijd voor avondeten'. Ik voelde me al pakken beter door mijn schoonheidsslaapje, dat een mooi uur geduurd had. Maar eenmaal in de keuken kon ik wel vloeken. Ik heb niet de moeite meer genomen om zelf te koken, en heb dus gegeten wat de pot schafte. 

Avondeten  
  • rijst
  • currysaus
  • kip
  • spareribs
Met ogen die groter waren dan mijn maag, en een portie die overdreven was, heb ik aan tafel gezeten. Het ging wel door mijn hoofd 'kook nog wat zilvervliesrijst', 'maak zelf een sausje', 'neem enkel de kipfilet',... Maar ik heb het niet gedaan. Voor de eerste keer deze week heb ik mezelf laten gaan. En ik vind dat erg om te zeggen, maar ik denk dat ik het beter ook eerlijk neerschrijf (en de schaamte zijn werk laten doen). Ik had nog wel het verstand om een kippenvleugel te nemen met een stukje kippenwit eraan, maar de sausschep vloeide rijkelijk, en ik nam ook wat spareribs.

The plate of shame.

Er waren zelfs geen groenten, zelfs geen blik ananas. Het was een typisch bord van hoe mijn maaltijden vroeger waren, en ik kijk er niet graag naar terug. 

Hierna was ik boos op mezelf. Ik was nog niet furieus, maar ik was teleurgesteld. Op de koop toe waaide het zo hard dat ik niet met de fiets naar een toneelvoorstelling kon gaan. Maar met heel veel tegenzin, om toch nog iets te compenseren vandaag, ben ik toch op de fiets gekropen.

Avec le vélo 

Hoewel de zaal van de toneelvoorstelling een dikke acht kilometer fietsen was (en dus ook acht kilometer terug), en het fel waaide, ben ik met de fiets gegaan. Ik zou het geen boetedoening noemen, maar ik zou me wel beter voelen als ik iets kon doen om het schuldgevoel van die maaltijd te onderdrukken.

Gewapend met goede muziek, fietste ik mijn straat uit, nog met tegenwind. Maar toen, alsof mijn goede intenties door hogerhand begrepen werden, kreeg ik wind mee. Gezwind met een windje in de rug fietste ik naar de zaal, en heb ik kunnen genieten van mooie optredens. 

Op de terugweg heb ik iets meer afgezien, en had ik wel tegenwind. Maar da's goed voor de beentjes! 

Avondvitamientjes  
  • Peer
  • Banaan
  • Passievrucht
  • Magere yoghurt
  • Havermout
Bijna elke zaterdag werk ik van 9 tot 18, alsook morgen. Omdat ik 's ochtends liefst zo lang mogelijk blijf liggen, heb ik mijn ontbijt al op voorhand klaargemaakt. Ik heb een foto op voorhand gemaakt, omdat ik het niet kan maken nóg een foto van eten dat er uitziet als braaksel te posten. Ik heb alles zorgvuldig gemixt, een kommetje apart gehouden om vanavond nog op te smullen, en er vervolgens twee eetlepels havermout onder gemengd. Ik vind yoghurt met fruit en havermout het lekkerste als het een nachtje in de frigo heeft gestaan, en het een dikke pap is geworden. Maar, het ziet er ontzettend wansmakelijk uit. 

Maar mijn ontbijt staat alvast klaar als ik morgen mezelf uit bed moet sleuren. Een goede voorbereiding, werpt hopelijk altijd zijn vruchten af!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten